ความผิดหวังของแม่ที่ทำงานกับเด็กป่วย

เราทำมันผ่านฤดูหนาวเหมือนแชมป์ เด็กชายไม่ป่วยฉันทำงานนอกเวลา ชีวิตในฐานะแม่ที่ทำงานนั้นดีพอ ๆ ฉันรับผิดชอบ 80% ของการปรุงอาหารและ 100% ของการซักรีดและคู่สมรสของฉันทำอะไรมากมายที่จะดึงน้ำหนักของเขาที่บ้านในขณะที่ยังคงสมดุลภาระงานเต็มเวลาของเขา) *

แต่ฤดูใบไม้ผลินี้ได้เตะลาของเรา

วันนี้หนึ่งชั่วโมงหลังจากไปทำงานฉันได้รับโทรศัพท์จาก Lois เมื่อลัวส์โทรหาคุณในระหว่างวันมันก็ไม่ดี กรณีที่ดีที่สุดเธอโทรมาเพราะคุณลืมจุกนมหลอกหรือแดด แต่มักจะมีคนป่วย โดยปกติแล้วจะต้องมีใครบางคนต้องหยิบขึ้นมาโดยเร็ว ลองคิดดูสิฉันควรให้แหวนพิเศษของลัวส์เหมือนไซเรน

คราวนี้มันคือไมโล: ร้องไห้ทั้งเช้าและอุณหภูมิ 102 องศา ฉันพูดติดตลกว่ามันเป็นความผิดของเธอว่าเขาสมบูรณ์แบบและร่าเริงเมื่อฉันจากเขาไป ลัวส์หัวเราะ แต่ฉันก็ยังต้องหลุดพ้นในวันทำงานที่เหลือทั้งหมดกลับไปที่รถขับรถกลับข้ามสะพานเพื่อรับเสียงสะอื้นของฉันน้ำลายไหลสีแดงสด

แต่เด็ก ๆ เราเพิ่งมีวันหยุดสุดสัปดาห์สี่วัน! (ใช่สี่เพราะโรงเรียนของพวกเขาซึ่งแทบจะไม่เคยปิดและมุ่งไปที่พ่อแม่ที่ทำงานมีวันทำงานครูหายาก)

และเมื่อสัปดาห์ที่แล้วมันคือโฮลเดน โฮลเดนมีสัปดาห์ที่โรงเรียนหนึ่งวัน (เขาเข้ามาตลอดทั้งวันผู้คน!) เพราะมีไข้ที่เพิ่งจะไม่เลิก อุณหภูมิของเขาอยู่ระหว่าง 101 และ 102 ตั้งแต่วันเสาร์ถึงวันอังคารและเนื่องจากโรงเรียนของเขา (อย่างชาญฉลาด) มี“ กฎ 24 ชั่วโมง” (เป็นอาการ- และไม่มีไข้) เราจึงทำให้เขากลับบ้านในวันจันทร์วันอังคารและวันพุธ นี่เป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่จะพูดถึงว่าอเล็กซ์สามีของฉันเป็นหุ้นส่วนที่ยอดเยี่ยมและเท่าเทียมกัน เขาอยู่บ้านกับโฮลเดนในวันจันทร์และวันพุธเพราะเรารู้แล้วว่าฉันจะกลับบ้านในวันศุกร์ รักผู้ชายคนนั้น

สัปดาห์ก่อนที่จะเป็นไมโล เขาคั่นวันแม่ด้วยความสนุกสนานอาเจียนดังนั้นฉันจึงทำให้เขากลับบ้านในวันจันทร์

และสัปดาห์ก่อนหน้านั้นเป็นโฮลเดนอีกครั้ง มีไข้สูงหนาวสั่นอาการปวดท้องและตาสีชมพูบางอย่างก่อนที่ฉันจะต้องออกจากเมืองไปงานศพของครอบครัว (คุณยายคนโปรดของฉันเสียชีวิตขอบคุณสำหรับการถาม) อีก 3 วันทำงานสัปดาห์

วาวาวาใช่มั้ย มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับความสนใจอย่างจริงจังในฐานะมืออาชีพเมื่อเด็กป่วยป่วยการเดิมพันทั้งหมดจะปิด!

วันนี้ตีฉันอย่างหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะฉันไม่สามารถไปถึงคู่สมรสของฉันเพื่อดูว่าเขาเข้าร่วมและเขามีการประชุมในวันพรุ่งนี้และวันพฤหัสบดี ฉันพูดถึงแล้วว่า“ วาวาวา” หรือไม่? ฉันรู้ว่าฉันทำ ฉันไม่สามารถช่วยได้ แต่รู้สึกเหมือนคนขี้เกียจใหญ่เมื่อฉันกำหนดเวลาการประชุมแล้วต้องประกันตัว ฉันชอบมีประสิทธิภาพและรับผิดชอบ

ดังนั้นฉันเพิ่งให้ลัวส์และเจ้าหน้าที่โรงเรียนทั้งหมดเป็นแหวน “สัญญาณเตือน” ดังนั้นครั้งต่อไปที่เราได้รับสายสำนักงานทั้งหมดของฉันจะรู้ และพวกเขาจะรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริง ใช่ไหม

—–
* และอย่าให้ฉันเริ่มต้นในเพลงและความประหลาดใจเกี่ยวกับวิธีที่พ่อแม่สองคนจัดการทำงานเต็มเวลา นั่นคือการสำรวจอีกวัน!